„Ponieważ żyli prawem wilka
Historia o nich głucho milczy
Pozostał po nich w kopnym śniegu
Ich gniew, ich rozpacz i ślad ich wilczy.”
W naszej szkole 1 marca uczciliśmy pamięć tych, którzy nie uznali końca II wojny światowej i z bronią w ręku wystąpili przeciw komunizmowi, drugiemu – obok nazizmu – zaborczemu totalitaryzmowi.
Żołnierze Wyklęci stanęli nie tylko przeciw potężnym siłom nowego agresora, lecz także wobec jego gigantycznej, bezwzględnej propagandy. Nie mogli zwyciężyć zbrojnie, ani nawet ocalić swojego wizerunku – zaciążyło na nich na lata odium bandytów. „Żołnierze Wyklęci” byli żołnierzami polskiego powojennego, niepodległościowego, antykomunistycznego podziemia. Walcząc z nowym agresorem-komunistami musieli zmierzyć się z propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandytami reakcyjnego podziemia”.
Mobilizacja i walka „Żołnierzy Wyklętych” była pierwszym odruchem samoobrony społeczeństwa polskiego przeciwko radzieckiej agresji i polskim władzom komunistycznym,
ale też przykładem antykomunistycznej konspiracji zbrojnej obejmującej teren całej Polski.
W ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” w szkole przygotowano okolicznościową gazetkę ścienną.
Uczniowie klasy ósmej uczestniczyli w niezwykłej lekcji historii, obejrzeli film ,,Czas Jaguara- bitwa o Polskę” Film prezentuje historię kpt. Stanisława Lisieckiego ps. Jaguar.
Stanisław Lisiecki urodził się 19 kwietnia 1908 r. we wsi Długi Kąt. W latach 1929 – 1931 odbył służbę w 7 Pułku Artylerii Lekkiej w Częstochowie, gdzie ukończył szkołę podoficerską artylerii otrzymując stopień kaprala rezerwy.
W sierpniu 1939 r. zmobilizowany w stopniu plutonowego rezerwy do Wojska Polskiego. W czasie okupacji niemieckiej, od 1941 r. działał w Związku Walki Zbrojnej, a następnie w Armii Krajowej. Pełnił m.in. funkcję zastępcy dowódcy oddziału partyzanckiego AK dowodzonego przez ppor. J. Janika „Anioła”, awansując do stopnia starszego sierżanta.
Jesienią 1945 r. został zaprzysiężony na członka Konspiracyjnego Wojska Polskiego, współtworząc siatkę wywiadowczą Komendy Powiatowej KWP (zbierał informacje jako funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej). W czerwcu 1946 r. został mianowany zastępcą dowódcy Oddziału Partyzanckiego SOS kpt. H. Glapińskiego „Klingi”. Zdekonspirowany przez Urząd Bezpieczeństwa dołączył do leśnej partyzantki. Został dowódcą oddziału szturmowego KWP, który przeprowadził szereg akcji bojowych na terenie ówczesnego powiatu częstochowskiego i lublinieckiego. Poległ 26 sierpnia 1946 r. w obławie zorganizowanej przez siły Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, UB i MO w Borze Zapilskim. W 2020 r. został pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana. Miejsce jego pochówku pozostaje nieznane.
Sybilla Hofman-Migdalska
